Tarihçesi :
Bu yöreler, M.Ö.l200 yıllarından sonra Deniz kavimleri göçü sırasında Muşkililer, Tibarenler, Tabaların eline geçti. Hitit Devletinin yıkılmasından sonra bölge Frigya Krallığının yönetimine girmiştir. Doğudan gelen İskit ile Kimerler tarafından Frigler yıkılınca, bölge M.Ö. 7.Yy.larda İskit ve Kimmer akınları kesilince Ege bölgesinde hüküm süren, ticaret yapan ve Koloni şehirler kuran Miletosluların Sinop, Samsun, Ordu Koloni şehri olarak ve Keresus adı ile kurulmuştur. Giresun M.Ö. 4.Yüzyıllarda Pers Devletinin yönetimine girmiş. M.Ö.3.Yüzyılda bir süre Kapadokya Krallığının yönetiminde kalmış,daha sonra Makedonyalıların iradesine geçmiştir. M.Ö. 2. ve I.Yüzyıllarda bölgeye Pontuslular hakim oldu.
M.Ö. 6l.inci yılda Pontus Kralı Midridates Roma Komutanı Luculus'a yenilince, şehir ve yöre yönetimi Roma yönetimine girmiştir. M.S. 395 yılında Roma İmparatorluğu ikiye ayrılınca, Bulancak Doğu Roma İmparatorluğunun yönetimine girmiştir. M.S.11.Yüzyılda Doğu Roma Devletinin Başkenti İstanbul, Haçlılar tarafından istila edilince,İmparator Kommenus'un çocukları Trabzon'a gelerek M.S. l204 yılında Trabzon Başkent olmak üzere Trabzon Rum Devletini kurdular. Bulancak’ta bu devletin sınırları içinde kaldı.
M.S. 26 Ağustos 1071'de Malazgirt Meydan Savaşı'ndan sonra Anadolu’nun fethine başlayan, akın akın Anadolu'ya gelen Selçuklu Türkleri Karadeniz sahillerini de Türk hakimiyeti altına almıştır. Haçlı Seferleri sırasında Anadolu Selçuklu Devleti'nin zayıflaması sonunda sahil şeridi Türklerin elinden çıkmış, M.S.l204 yılında kurulan Trabzon Pontus Devletinin eline geçmiştir. M.S. l277 yılında Oğuzların bir kolu olan ve Anadolu'ya gelen Çepni Türkleri, önce Sinop'u aldı. Bu sırada Anadolu'da Moğol baskısı da zayıflıyordu. Daha sonra bütün Canik Bölgesine hakim olmaya başladılar.
İşte Giresun ve çevresinin Türkleşmesini sağlayan Çepni Türk Beylerinden olan ve Ordu-Giresun yöresinde Beylik kuran Bayram Bey'den sonra yerine Hacı Emir Bey geçmiş, Hacı Emir Bey'de Trabzon Pontus Kralı ile l358 yıllarında savaşmış, Bulancak Hacı Emir Bey'in oğlu Süleyman Bey zamanında l397 yılında Türklerin eline geçmiştir.
Bölgenin Hükümdarı olan Kadı Burhanettin bu haberi davullar çalarak kutlamış, Süleyman Bey'e katılmak için elçiler göndermiştir. Böylece Trabzon Rum Devletinin toprakları Trabzon ve çevresi olarak kalmıştır.
Fetihle birlikte bölgeye Çepni, Döğer, Eymir, Karkın, Ala-Yurtlu, Bayındır, İğdir gibi Oğuz Boyları gelip yerleşmişlerdir. Fetihten 60-65 yıl sonra Bulancak İlçesinin adı KEPSİL, 187l' lerde AKKÖY, l928'lerde de BULANCAK adını almıştır.
l455 'de bir Naiplik , yani Kadı Naibi’nin yargı alanına giren idari bir ünite olan Kepsil, l455 tahririne göre Mustafa Kethüda, Şemsettin Kethüda ve Çakır oğlu Pir Kadem Kethüda’nın Yurdu'dur.
Ancak Giresun–Tirebolu gibi şehir merkezlerinde nüfusun çoğunluğu Ticaret Rum ve Ermenilerin elinde bulunuyordu.
Hacı Emir Beyliğinde II.Murat döneminde Osmanlı yönetimine girmiş, 146l yılında Fatih Sultan Mehmet döneminde Trabzon'un alınmasıyla Karadeniz bölgesi böylece kesin Türk hakimiyetine girmiştir.Türk Yurdu olmuştur.
Bulancak İlçesi, AKKÖY adı ile Giresun'a bağlı iken l887 yılında Belediye kurulmuş, l934 yılında da İlçe olmuştur.
Giresun il merkezine Samsun yönünde 14 km. uzaklıkta bulunan bir sahil ilçesidir. İlin kuzeydoğusunda bulunan önemli bir merkezdir. 608 km2'lik yüzölçümüne ve 56636 nüfusa sahiptir. Eski ismi Akköy iken şimdiki ismini Bulancak Deresinden almıştır.
Coğrafi Yapısı :
608 Kilometrekare yüzölçüme sahip olan Bulancak İlçesi, sahil şeridinde kurulu olup, Piraziz, Dereli ilçeleriyle birlikte, Ordu ve Giresun il sınırlarınada komşudur.İlçe arazisi çok engebeli ve dağınık bir yapı oluşturur. İç kesimlere doğru çıkıldıkça rakım yükselen bir grafik gösterir. Bu yükseklik Karagöl dağlarında 3107 metreyi bulur. 92 Kilometre uzunluğundaki Pazarsuyu Deresinin kaynağıda buradadır.
Bulancak deresi, İncüvez deresi, Erikliman deresi ve Karadere gibi akarsuları bulunur. Belli başlı yükseltiler ise Kızalan tepesi, Dikmen tepesi, Solakyatak tepesi, Evliya tepesi, Kel tepe, Hasan Çelebi tepesidir.Meşe, defne, funda, kocayemiş, mersinağacı ve meyva ağaçlarından oluşan bitki örtüsü, kestane, gürgen, karakavak, kızılağaç, ıhlamur ve karaağaç gibi orman bitki örtüleriyle süslenmiştir.2000 metre yüksekliğe kadar fındık ağacı yetişebilmektedir. Yüksek yerlerde çam, ladin ve köknar ağaçları çoğalmaktadır.